Depremi Yaşadım

Günlerden 6 Şubat 2023.. Saat 04:17..

Uykuda yakalandım herkes gibi. Yaşadığımız apartmanın 9. katındaydım. Uyandığımda ilk önce başım dönüyor sandım. Rüyamda mı sallanıyorum acaba? Gözümü açtığımda uyku sersemi ile ne olduğunu anlayamadım.

Sonra çerçeveler düşmeye başladı. Kitaplık düştü. Kitaplar, dergiler ortalığa saçıldı. Evdeki kedim üstüme atladı. Ben yatağımda karyolanın iki kenarını ellerimle sıkı sıkı tutuyordum. Hiç aklıma bile gelmedi o yataktan kalkıp yatağın yanına geçip cenin pozisyonu almak.

İnsanın beyni duruyor, mantık kuramıyor. Kaçmaya çalışsan ne fayda, merdivende ezilirsin bu sefer. İhtimalleri düşünüp salisede hareket etmek zorundasın.

Durmuyor, “Hadi diyorsun, dur artık! Bitsin artık yalvarırım bitsin” diyorsun. Hayır! Durmuyor.

1 buçuk dakikaydı belki ama 22 yıllık hayatıma bedeldi o dakikalar.

Tam bitti deyip merdivenlerden aşağı inmeye çalışırken yeniden yakalandık ikinci bir depreme. Annem, babam , ablam yukarıdaydı. Merdivenlerde karşılaştım onlarla. Ailecek merdivene tutunduk. Yıkılsa ölümümüz o merdiven yüzünden olmayacak gibi…Ölmeyecekmişiz gibi..

Evden çıkarken kedileri bulamadık, alamadık yanımıza. Aracımıza bindiğimizde her yer trafikti. İnsanlar 3 dakika içinde arabaları ile dökülmüştü yollara. Normal zamanda 1 dakikada varacağımız yere 35 dakikada gittik.

O kadar zor ki ne olacağını bilmeden yaşamak. Yardım etmeye gidiyorsun aklın bir yandan ailende kalıyor acaba tek mi öleceğim, ailem şu an ne durumda ? Bunları düşünerek hareket etmek o kadar zor ki. Arkadaşımın ölüm haberini aldım, Hem haber geçmek hem de yardımlara el vermek için kısa süre sonra enkaz yerine ulaştım.

Depremde en öncelikli konu kurtarılmayı bekleyen, enkaz altında kalan insanlara ulaşmak oldu. AFAD, AHBAP, Kızılay, Belediyeler, Valilikler,TSK başta olmak üzere çok sayıda arama kurtarma ve yardım ekipleri ellerinden geleni yapmaya çalıştılar. Büyük felakette yüzlerce insan kurtarıldı. Binlerce aileye yardım edildi. Ancak onbinlerce canımız da  gitti.

Bu depremde de eksiğimiz çok, alacağımız dersler fazla.

Ölümün acısını bile yaşayamıyorsun. Aklın her yerde kalıyor, aklın depremin yerle bir ettiği 10 ilde kalıyor. Kalan 71 il senin ihtimalleri düşündüğün yaran oluyor.

81 ilin yürekleri enkaz bölgesi.

Uyuyamadan devam etmek o kadar yoruyor ki insanı.. 

Düşünceden yoruluyorsun, ihtimallerden yoruluyorsun…

Narin Kazak